Dzień Godności Osób Niepełnosprawnych

Maj to ten miesiąc roku, w którym nie tylko kwitną kasztany, kupujemy mamom kwiaty czy trzymamy kciuki za maturzystów – piąty jego dzień należy bowiem do Osób Niepełnosprawnych; to właśnie w nim celebrowana jest ich godność, człowieczeństwo  i prawo do traktowania na równi z resztą społeczeństwa.

Dla Stowarzyszenia „Radość z Życia” to bardzo ważna data - corocznie świętowana w sposób wyjątkowy. Gudowscy i wałeccy podopieczni przygotowują się wtedy do wielkiej plenerowej imprezy, organizowanej w Parku Chopina, w Drawsku Pomorskim. Do wspólnej zabawy zapraszają oni również dzieci z pobliskich placówek oświatowych oraz każdego, kto chce wspólnie z nimi uczcić ten niezwykły dzień.

W tym roku, zresztą jak zwykle, goście nie zawiedli! A czekały na nich nie lada atrakcje: dmuchane zamki i zjeżdżalnie, animatorzy zabaw, warsztaty plastyczne i muzyczne oraz wiele sportowych gier integracyjnych. W całym parku rozbrzmiewały dziecięce śmiechy, w tle płynęła wesoła muzyka, której towarzyszył jeszcze gwar rozmów i entuzjastycznych pokrzykiwań. Każdy bawił się z każdym: nieważna była sprawność, wiek czy wygląd, bo wszystkich połączył jeden element: niczym nie ograniczana, spontaniczna radość z życia!

Dzień Godności Osoby Niepełnosprawnej to bardzo ważne święto, które powinno być właśnie takim czasem wspólnej zabawy, bo tylko ta, niczym nie skrępowana aktywność człowieka pozwala przekraczać wszelkie bariery komunikacyjne, jak nic innego – buduje emocjonalną więź i integruje ludzi ze sobą. Bo przecież świętować to znaczy cieszyć się, a co może wzbudzić w niepełnosprawnych dzieciach większą radość, niż takie chwile, w których mogą poczuć się ważni, doceniani, akceptowani i pełnowartościowi? Tak też powinni czuć się każdego dnia, ale rzeczywistość społeczna, w której często przychodzi im egzystować nierzadko jest brutalna i niesprawiedliwa w swoich ocenach.

Dlatego takie wspólne godziny, jak te spędzone w Parku Chopina, mogą mieć ogromną wartość edukacyjną: z jednej strony wzmacniają u osób niepełnosprawnych poczucie własnej wartości, a z drugiej uświadamiają zdrowym ludziom, że niepełnosprawnością nie można się zarazić, że nie oznacza ona ułomności i nie musi być marginalizowana; wręcz odwrotnie, osoby te zasługują na ogromny szacunek za to, że każdego dnia prowadzą walkę z samym sobą, pokonują własne bariery i słabości, potrafiąc przy tym jednocześnie jeszcze radośnie się uśmiechać!