Manifest dzieci na ulicach Drawska Pomorskiego - zdjęcia

Tego dnia poprzez kolorowe stroje, balony i transparenty dzieci zamanifestowały w centrum Drawska swoją obecność. Pokazały, że dzieciństwo to w życiu człowieka piękny czas beztroski i zabawy. To również czas kiedy maluchy wymagają szczególnej troski, opieki i wsparcia od swoich rodziców i opiekunów. Bezbronne, z ufnością przyjmują wszystko, co my dorośli im dajemy. Ale nie zawsze jest to miłość, troska i bezwzględne poświęcenie. Czasem jest to ból i cierpienie, które w mylnym mniemaniu mają stanowić element wychowawczy.

Uczestnicy happeningu nie tylko głośno wyrażali swój przeciw wobec przemocy ale też rozdawali przechodniom ulotki z umieszczonymi na nich numerami alarmowymi, dotyczące problemu przemocy wobec dzieci oraz informacje: gdzie w takich sytuacjach można szukać pomocy.

Akcja miała na celu zwrócić uwagę społeczności lokalnej, że bicie dzieci nadal jest problemem a my dorośli wciąż nie potrafimy sobie z tym problemem poradzić.

Światowy Dzień Sprzeciwu Wobec Bicia Dzieci to inicjatywa zapoczątkowana przez amerykańską organizację EPOCH (End Physical Punishment of Children) w 2006 roku. Do XIX w. w kulturze Zachodu panowało powszechne przekonanie, że dzieci należy dyscyplinować twardą ręką. Bycie dzieckiem oznaczało tyle, co bycie istotą nie w pełni wartościową.
Pierwszą organizacją, która zaczęła walkę z przemocą wobec dzieci było Towarzystwo Zapobiegania Cierpieniu Dzieci. W 1946 roku po raz pierwszy pojawiło się określenie „syndrom bitego dziecka”. W 1981 roku powstał Komitet Ochrony Praw Dziecka, założony przez prof. Marię Łopatkową.

W Polsce zakaz bicia dzieci regulowany jest ustawą o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie i Kodeksem rodzinnym i opiekuńczym. Od 2010 r. zapisany jest w nich zakaz stosowania jakichkolwiek kar cielesnych wobec dzieci przez osoby wykonujące władzę rodzicielską oraz sprawujące opiekę lub pieczę nad małoletnim.

Niestety, mimo kampanii sprzeciwiających się stosowaniu przemocy wobec dzieci oraz zakazów prawnych nadal część polskiego społeczeństwa aprobuje przemoc w wychowaniu, i uważa, że bicie nikomu jeszcze nie zaszkodziło. Bicie, zdaniem wielu ma pomóc w wychowaniu a tymczasem:
- bicie jest atakiem na godność dziecka
- bicie przez najbliższe osoby odbiera dziecku odwagę życiową i sprawia, że dziecko staje się osobą niepewną, o niskim poczuciu własnej wartości
- bicie budzi lęk, który zaburza myślenie i zapamiętywanie, nie uczy dziecka jak zachować się poprawnie, za to wywołuje lęk i przerażenie, obawę przed kolejnymi razami
- bicie uczy przemocy i „rozwiązywania” problemów przy jej użyciu
- bicie niszczy relacje i sprawia, że dziecko traci zaufanie do rodzica, którego się boi
- bicie niszczy autorytet rodzica, który w relacjach z dzieckiem nie potrafi w inny sposób poradzić sobie z sytuacją
- bicie uczy, że aby uniknąć kary trzeba kłamać
- klapsy stają się coraz mocniejsze
- bicie może prowadzić do urazów fizycznych
- bicie przyczynia się do zwiększenia ilości zachowań agresywnych u dziecka
- klaps nie wychowuje, klaps zazwyczaj jest po prostu wyładowaniem złości, frustracji i poczucia niemocy rodzica
- bicie to przekazywanie przemocy z pokolenia na pokolenie
- bicie prowokuje poczucie złości i chęć zemsty, które pozostaje w dziecku

Musimy się jeszcze nauczyć odpowiednio reagować w sytuacji gdy jesteśmy świadkiem stosowania przemocy wobec dziecka. Odwracanie wzroku i udawanie, że się nie dzieje nie spowoduje znikniecie tego problemu.
Zwrócenie uwagi czy powiadomienie o takiej sytuacji odpowiednich służb może dziecku uratować zdrowie a nawet życie.
Każde dziecko może również skorzystać z Dziecięcego Telefonu Zaufania Rzecznika Praw Dziecka: 800 12 12 12.
To bezpłatna, działająca całodobowo telefoniczna linia interwencyjna dla dzieci i młodzieży. Specyfiką Dziecięcego Telefonu Zaufania jest to, że z jednej strony jest to telefon zaufania, z drugiej pełni on również rolę telefonu interwencyjnego.