Odszkodowanie a zadośćuczynienie - kiedy i za co się należy

Wśród pojęć związanych z tematyką odszkodowawczą bardzo często zamiennie stosowane są terminy odszkodowania i zadośćuczynienia. Chociaż w teorii i języku potocznym wymienne stosowanie tych słów jest akceptowalne, tak w świetle prawa są to dwa zupełne inne roszczenia.

Odszkodowanie a zadośćuczynienie – główne różnice

Z prawnego punktu widzenia konieczne jest wskazanie różnic między terminami odszkodowania a zadośćuczynienia. Pierwsze pojęcie ma charakter świadczenia pieniężnego, które stanowi naprawienie wyrządzonej szkody. Ta, w odróżnieniu od krzywdy charakterystycznej dla zadośćuczynienia, dotyka sfery zewnętrznej, a nie wewnętrznej. Celem odszkodowania jest wyrównanie strat w aspekcie materialnym, natomiast zadośćuczynienie rekompensuje cierpienia psychiczne i fizyczne powstałe w wyniku wyrządzonej nam krzywdy. Pomocną dłoń dla poszkodowanych wyciągają specjaliści. Sprawdź ofertę Kancelarii Adwokackiej, która z pewnością pomoże Ci określić i wywalczyć najkorzystniejszą formę odszkodowania lub zadośćuczynienia.

Zadośćuczynienie w pigułce

O zadośćuczynienie możemy się ubiegać w przypadku wystąpienia cierpień fizycznych i psychicznych związanych z zaistnieniem krzywd takich jak: uszkodzenia ciała lub wywołanie rozstroju zdrowia (art. 445 § 1 kodeksu cywilnego), pozbawienie wolności oraz skłonienie za pomocą gwałtu lub nadużycia stosunku zależności do poddania się czynowi nierządnemu (art. 445 § 2 kodeksu cywilnego) lub nawet w przypadku utraty osoby najbliższej (art. 446 § 4 kodeksu cywilnego).

Na rozmiar wysokości zadośćuczynienia ma wpływ przede wszystkim rozmiar cierpień psychicznych i fizycznych, stopień i charakter uszczerbku na zdrowiu oraz jego nasilenie i ogólny czas trwania. Bardzo duże znaczenie w przypadku doboru wysokości świadczenia ma nasze samodzielne funkcjonowanie. Na zdecydowanie wyższe zadośćuczynienie możemy liczyć, jeśli jesteśmy zmuszeni do korzystania ze wsparcia bliskich lub następstwa naszego wypadku są nieodwracalne.

Innymi kryteriami decydującymi o rozmiarze wysokości zadośćuczynienia charakteryzuje się śmierć osoby bliskiej. Stopień świadczenia uzależniony jest od pokrewieństwa z osobą zmarłą oraz od intensywności cierpień psychicznych, które wywarła na nas krzywda. Nie bez znaczenia jest również rola, jaka w naszym życiu pełniła osoba zmarła. Czynnikiem wpływającym na wysokość otrzymanego świadczenia mogą być również dolegliwości fizyczne, takie jak zaburzenia snu czy apetytu.

Odszkodowanie w pigułce

O odszkodowanie możemy ubiegać się w przypadku szkody związanej z uszkodzeniami ciała lub wywołaniem rozstroju zdrowia (art. 444 § 1 kodeksu cywilnego) oraz w sytuacji pogorszenia sytuacji życiowej, wynikającej ze śmierci osoby najbliższej (art. 446 § 3 kodeksu cywilnego).

Odszkodowanie ma za zadanie wyrównać wszelkie konieczne i celowe wydatki związane z powstałą szkodą. Wobec tego poszkodowany ma prawo zażądać od osoby odpowiedzialnej za szkodę zwrotu kosztów leczenia, hospitalizacji, leków lub transportu do placówek medycznych. Wysokość odszkodowania uzależniona jest od sumy kosztów, jakie osoba poszkodowana musiała ponieść wskutek zdarzenia szkodzącego. W przypadku odszkodowania za znaczne pogorszenie sytuacji życiowej, które jest wynikiem śmierci osoby najbliższej, wyrównaniu podlega np. utrata zarobków osiągana przez osobę zmarłą, a wysokość świadczenia ustala się na podstawie rozmiaru następstw natury majątkowej, stan zdrowia, wiek oraz warunku u trudności życiowe osoby poszkodowanej.

Mimo iż dla przeciętnego Kowalskiego pojęcia zadośćuczynienia i odszkodowania niczym od siebie się nie różnią, tak w świetle prawa są to dwa różne terminy, które nie egzekwuje się w sposób wymienny. Znajomość różnic pomiędzy tymi pojęciami z pewnością pomoże nam w szybszym i skuteczniejszym dochodzeniu swoich praw po wyrządzonej krzywdzie lub szkodzie.