W Dębsku zakończono prace renowacyjne w kościele pw. świętych Piotra i Pawła. Efektem jest nowa zabytkowa posadzka w kościele.
- Napisane przez DSI
Zabytek wpisany 28 listopada 2011 r. do rejestru zabytków prowadzonego przez Ośrodek Dokumentacji Zabytków w Warszawie jest ważnym elementem historii miejscowości, wzbogaca walory krajobrazowe miasta, jak również jest cennym obiektem zabytkowym Gminy Kalisz Pomorski.
15 sierpnia odbyło się oddanie do użytku odnowionej, zabytkowej posadzki w. Wydarzenie to zgromadziło lokalne władze, w tym Burmistrza Kalisza Pomorskiego, Krzysztofa Kurowskiego, Przewodniczącą Rady Miejskiej w Kaliszu Pomorskim, Grażynę Kowalską, Sekretarz Gminy, Irenę Kilijańską-Kotowicz, Skarbnik Gminy, Agnieszkę Katarzyńska- Mazur, Radnego Grzegorza Rymarskiego, Sołtysa Sołectwa Dębsko, Władysława Kunacha oraz Inwestora i głównego realizatora inwestycji, księdza proboszcza Tomasza Jaskółkę.
Renowacja posadzki, możliwa była dzięki wsparciu Rządowego Programu Odbudowy Zabytków w ramach Polskiego Ładu. Całkowita wartość inwestycji wyniosła 140 tysięcy złotych, z czego 137 200 złotych stanowiło dofinansowanie, które zostało przyznane za pośrednictwem Banku Gospodarstwa Krajowego.
„Zabytki sakralne są nieodłącznym elementem naszej kultury i historii. Ich ratowanie to nasza wspólna odpowiedzialność – zarówno wobec przeszłych pokoleń, które je zbudowały, jak i przyszłych, które będą czerpać z ich duchowego i kulturowego dziedzictwa.” podkreślił znaczenie ochrony dziedzictwa kulturowego Burmistrz Kalisza Pomorskiego.
„Dzięki wsparciu władz i mieszkańców możemy kontynuować misję, którą jest ochrona naszych duchowych i kulturowych wartości. Ta posadzka będzie służyć kolejnym pokoleniom jako symbol jedności i szacunku dla tradycji.” wyraził swoją wdzięczność Ksiądz proboszcz.
Dalsza częśc informacji pod blokiem filmowym
Podkreślił, że renowacja posadzki to wynik owocnej współpracy pomiędzy samorządem a kościołem, co jest dowodem na to, że wspólne działania na rzecz dobra publicznego przynoszą wymierne korzyści.
Fotorelacja:
Zakres prac:
- powierzchnia remontowanych posadzek na parterze 162,28 m²,
-
uzupełnienie posadzek z płytek kamionkowych o wym. 16 x 16 cm w kolorze istniejącym na podłoże z jastrychu gr. 6 cm ze zbrojoną siatką stalową podposadzkową – posadzki w przejściach komunikacyjnych kościoła,
-
pod ławkami siedzeń wewnątrz kościoła wykonano podłogę z desek gr. 32 mm zabezpieczoną środkami przeciwpożarowymi na legarach sosnowych o wym. 5 x 7 cm z rozstawem co 40 cm oraz pomalowaniem podłóg farbami do drewna w kolorze sosnowym naturalnym.
Kościół filialny w Dębsku to świątynia wielofazowa, kilkakrotnie przebudowywana i modernizowana. Od 1545 r. przejęty przez protestantów. Metryka kościoła sięga przełomu XIV/XV wieku, przebudowany (bądź na nowo pobudowany) w 1577 r., o czym świadczy inskrypcja na belce stropowej. XV-wieczna świątynia była budowlą ryglową. Obecnie zachowana bryła i konstrukcja kościoła została ukształtowana w poł. XIX w. i pierwszej połowie XX w. W 1868 r. przemurowano ściany wzdłużne, które otrzymały nowe podziały osiowe z półkoliście zwieńczonymi oknami, zachowując ryglowe ściany szczytowe oraz belkowy strop nawy. W latach 70-tych XX w. przeprowadzono remont świątyni, dobudowano kruchtę od zachodu (o formie zbliżonej do wieży), otynkowano ściany, wymieniono pokrycie (dachówkę ceramiczną zastąpiono cementową), wprowadzono nową aranżację wnętrza, wynikającą ze zmian posoborowych (podwyższenie prezbiterium ze stołem liturgicznym) oraz wprowadzono płycinową ścianę przy ołtarzu i częściowo nowe posadzki. Posadowienie na ławach fundamentowych z kamienia i cegły. Ściany korpusu nawowego wykonane z cegły ceramicznej, pokryte tynkami cementowo-wapiennymi. Ściany kruchty z kantówki, tynkowane. Otwory okienne opracowane cegłą z pełno łukowymi nadprożami. Korpus nawowy nakryty historycznym (XV-wiecznym) stropem drewnianym, belkowym, z deskową powałą oraz podsufitka na matach trzcinowych. Więźba dachowa drewniana, w większości historyczna (XIX i XX-wieczna). Jest to konstrukcja krokwiowo-płatwiowa, z pojedyńczą podporą stolcową i płatwią kalenicową oraz wtórnymi jętkami. Posadzki: dominują wtórne, betonowe, w osi ciągów komunikacyjnych zachowana posadzka z płytek kamionkowych z lat 20-tych XX w. (kwadratowych, czarno-szarych), o układzie szachownicowym.
Dodatkowe informacje
-
.: