Cukier a zdrowie psychiczne – jaki wpływ mają słodycze na nasze samopoczucie?

Zły humor, paskudny dzień, okropna pogoda – wszystkie te bodźce sprawiają, że przeciętny człowiek siada do domu przy kubełku lodów lub przy paczce ciastek. Chociaż nie jest to rozwiązanie, które poleciliby lekarze, to wpływ cukru na zdrowie psychiczne jest nie do przecenienia.

Cukier nie ma dobrej sławy wśród dietetyków i diabetyków – oskarżają go oni zarówno o wywoływanie otyłości, jak i cukrzycy. W konsekwencji dzieje się więc tak, że mało który człowiek jest w stanie do końca stwierdzić, czy jego dieta jest zdrowa, bo przecież oprócz pełnowartościowych potraw pojawiają się w niej niekiedy batoniki czy herbata słodzona cukrem. Z drugiej strony, siłą rzeczy, ludzie bardzo chętnie sięgają po słodycze, kiedy dopada ich chandra. Nic dziwnego, cukier ma wpływ na nasze zdrowie psychiczne – i to wpływ niebagatelny.ń 

Smak słodki oddziałuje na układ nagrody w naszym mózgu. Jeżeli jemy coś smacznego, dostajemy odpowiedź od organizmu, że właśnie robimy dobre rzeczy. Dostajemy niejako nagrodę w postaci wyrzutu stymulantów, a jednocześnie nasz humor wyraźnie się poprawia. Z tego też powodu część naukowców uważa, że istnieje coś takiego, jak uzależnienie od cukru, a niektórzy są nawet zdania, iż biały kryształ uzależnia w równym stopniu, co heroina. Chociaż nie jest to prawda, to nie da się nie zauważyć, iż pewne mechanizmy są w tym przypadku bardzo znamienne.

Dobry humor po batoniku

Bez wątpienia słodycze mają zbawienny wpływ na nasze zdrowie psychiczne, o ile dawkujemy je sobie w odpowiednich dawkach. Jednak niektóre osoby mogą w tym względzie bardzo przesadzać ze spożyciem, co kończy się trudnościami zdrowotnymi. Pojawia się bowiem otyłość, a także coś, co może przypominać uzależnienie od cukru.

W rzeczywistości, to, co nazywamy cukrowym nałogiem, jest po prostu nieuporządkowaną kwestią w zakresie zaburzeosobowości i odżywiania. Osoby, które z powodu stresu zaczynają jeść bardzo dużo nie są w stanie opanować głodu, ponieważ tylko jedzenie jest w stanie ich uspokoić – a przynajmniej tak im się wydaje. W konsekwencji spożywają oni nadmierne ilości tłuszczy i węglowodanów, niejednokrotnie objadają się wieczorem, kiedy metabolizm spowalnia, a do tego nie mają motywacji do tego, by stosować wysiłek fizyczny.

Jedz cukier i ćwicz

Jeżeli osoba narażona na stres jest stosunkowo zdrowa psychicznie, a cukier stosuje jedynie po to, żeby załagodzić chandrę po całym dniu, to nie ma również przeciwwskazań ku temu, żeby pozwoliła sobie na wysiłek fizyczny – ćwiczenia, spacery czy basen. Cukier jest dobry dla sportowców, ponieważ umieją oni zbalansować ilość spożywanych węglowodanów. Jednocześnie dzięki intensywnemu sportowi są oni w stanie rozładować negatywne emocje.

Ponadto, jeżeli jemy cukier, ale do tego ćwiczymy, nasza waga nie ulegnie wielkiej zmianie, a możemy nawet schudnąć. Cukier jedzony o wczesnych porach dnia zostanie przez nas organizm zużyty, zaś wysiłek fizyczny sprawi, iż będziemy stopniowo spalać niechciane kalorie. Wszystko sprowadza się więc zarówno do umiaru w żywieniu, jak również do polecania wysiłku w sytuacjach, kiedy dopada nas zły humor.

Czy cukier leczy zaburzenia nastroju?

Z zaburzeniami i chorobami psychicznymi jest jednak nieco inaczej. Batonik nikogo nie wyleczy z depresji, bo problem leży znacznie głębiej i musi być niekiedy rozwiązany z pomocą farmakologii, nie wspominając już o obowiązkowej psychoterapii. Nadmierne spożywanie cukru przez osobę z depresją nie tylko nie poprawi jej psychicznego stanu zdrowia, ale może go wręcz pogorszyć, bo do ogólnego niskiego poczucia własnej wartości dojdą jeszcze kompleksy związane z otyłością.

Cukier nie leczy również nerwicy, a czasami wręcz pobudza, toteż osoby cierpiące na zaburzenia lękowe muszą zbilansować swoją dietę. Nie wszystko, co możemy zjeść w dużych ilościach jest od razu dobre dla naszego zdrowia psychicznego.

Przy okazji, polecamy dla ciebie artykuł: Jak cukier poprawia nastrój?

Obalić natomiast trzeba mit, jakoby cukier powodował ADHD u dzieci. Zaburzenia koncentracji i uwagi nie są związane z dietą, ale mają znacznie bardziej złożoną etiologię, do tego nie do końca zbadaną. Chociaż niektórzy są zdania, że ograniczenie cukru u dziecka sprawi, iż będzie mniej nadpobudliwe, w praktyce nie ma żadnej różnicy pomiędzy tymi maluchami, które nie jedzą cukru, a pomiędzy tymi, które mają go w swojej diecie. Dzieci mają naturalną potrzebę ruchu i chociaż zbilansowana dieta jest u nich ważna, to trzeba również pamiętać, że to właśnie ich ospałość i osowiałość powinna nas martwić – nie zaś nadmierna chęć do zabawy.

To wszystko sprowadza się do następującej konkluzji: chociaż cukier nie jest remedium na choroby i zaburzenia psychiczne, to uzależnienie od cukru nie jest takim problemem, jakim mogłoby się jawić. W rzeczywistości tam, gdzie ludzie doszukują się działania podobnego do tego, które wykazuje heroina, mamy do czynienia ze znacznie bardziej złożonymi schorzeniami. Z tego też powodu nie należy wykluczać całkowicie cukru z diety, a raczej rozsądnie go sobie dawkować – pozwoli nam to na zdobycie dodatkowej energii przy jednoczesnej poprawie ogólnego nastroju, co jest bardzo ważne!