Klątwa Templariuszy i piątek trzynastego

Dziś kojarzony z pechem piątek trzynastego. Czaplinek to dawny Tempelburg, założony przez zakon Templariuszy. Skąd wzięła się legendarna klątwa tego zakonu i co ma wspólnego z piątkiem trzynastego?
- Papieżu Klemensie!, Rycerzu Wilhelmie!, Królu Filipie! … Zanim rok minie powołuję was przed sąd Boży po sprawiedliwą karę. Przeklęci! Wszyscy przeklęci po trzynaste pokolenie waszego rodu!
Według przekazów, były to ostanie słowa Jakuba de Molay’a, wielkiego mistrza zakonu templariuszy, podczas wykonywania na nim egzekucji – spalenia na stosie na jednej z wysp Sekwany.

Skierował je do trzech osób, które najbardziej przyczyniły sią do likwidacji Zakonu. W miesiąc po egzekucji umiera w Awinionie papież Klemens, wkrótce po nim rycerz Wilhelm de Nogaret – Strażnik Pieczęci, któremu przypisywana jest inspiracja tych wydarzeń. Następnie w listopadzie tego roku odchodzi Filip IV Piękny. Przepowiednia się spełnia.

Jaki był jej początek? Właśnie w tytułowy piątek, trzynastego października 1307 roku, król Francji Filip Piękny przeprowadził zmasowaną akcję aresztowań członków Zakonu Ubogich Rycerzy Chrystusa i Świątyni Salomona (z łac. Frates Militiae Templi, Pauperes Commilitones Christi Templique Salomonis). Nazwano ich Templariuszami, od siedziby w pobliżu świątyni, czyli templum.

Monarcha wysunął najcięższe oskarżenia, w tym o herezję, sodomię i bałwochwalstwo. Naprawdę jednak, był u nich ogromnie zadłużony i chciał się pozbyć wierzycieli. Same aresztowania przeprowadzono z zegarmistrzowską precyzją. Do lochów trafili o jednej godzinie wszyscy przebywający na terytorium Francji bracia, wraz z ostatnim Wielkim Mistrzem. Urzędujący w Avinionie, zależny od Filipa Papież Klemens V, w 1312 r. rozwiązał zakon. Znacznej części majątku Templariuszy nigdy jednak nie odnaleziono. W świetle najnowszych badań zarzuty wysunięte przez francuskiego króla i jego ludzi wobec zakonników były mistyfikacją, jednym z pierwszych procesów politycznych na świecie.
To właśnie z tych wydarzeń wzięło się przekonanie o pechowości tej charakterystycznej daty. Piątek 13. może w ciągu jednego roku przypaść co najmniej raz, a maksymalnie trzy.